Toen de muziekmaatschappij boven de muzikale doopvont werd gehouden, nam men het duidelijk nog niet zo nauw met de archieven. De allereerste voorzitter, die tien jaar lang deze taak waarnam, is dan ook tot op de dag van vandaag een O.V. of een " Onbekende Vlaming "  gebleven. Bij de stichters vinden we wel de namen van E. Fuerison, G. Mommaerts, W. Van Boxmeer, P. Vanhoof en L. Janssens.

Het staat vast dat de voorzittersfakkel in 1878 werd overgenomen door Ernest Fuérison, die in 1879 trouwens burgemeester van Steenokkerzeel werd.
Uit die tijd dateert ook het oudste teruggevonden verslag van een bestuursvergadering: ze vond plaats op 5 januari 1879.
De aanwezigheidslijst van deze vergadering geeft de namen van J. Aenspeck, J. Lesage, L. De Greef, E. Winnepenninckx, C. Mommaerts, W. Van Boxmeer, P. Vanhoof en L. Janssens. Zij zijn dus de mannen van het eerste uur, de geestdriftige pioniers die bij het prille begin van de fanfare betrokken waren.

Het eerste reglement vermeldde dat de fanfare ieder jaar verplicht was "een uitstap in Wambeek te organiseren, zo zijn geen boete van 10 centiemen wenste te betalen".

Tijdens het voorzitterschap van Ernest Fuerison kende de fanfare een eerste belangrijke bloeiperiode.
In 1894 werd het 25-jarig bestaan van Sinte-Pharaïldis uitbundig gevierd gedurende vier muzikale festivaldagen met natuurlijk ook enkele uitstappen, een feestelijk banket en een spetterend volksbal.

Pikant detail: in 1895 bestond er in de schoot van de fanfare van Wambeek reeds een "vrouwencommissie" , die onder de leiding van niemand minder dan mevrouw Fuerison, een voorstel had ingediend om de dames toe te laten om deel te nemen aan het teerfeest. Dit voorstel werd echter weggestemd met 44 tegen 8 stemmen. Onze "Dolle Mina's" lieten zich hierdoor geenszins intimideren en het volgende jaar haalden ze hun slag thuis. Een hele prestatie in het licht van de vrouwenontvoogding wanneer men ziet dat het vrouwenkiesrecht in Belgie slechts na de Tweede Wereldoorlog werd ingevoerd. Dat de dames nog steeds een belangrijke rol in onze vereniging vervullen bewijst onze huidige bezetting waarin het "zwakke geslacht" één derde van de muzikanten uitmaakt.